Eindelijk was het dan zover: vertrek naar Nijmegen!! Eerst via Oud Alblas om in kolonne naar Nijmegen te vertrekken. Rond 10.00 uur kwamen we met de hele club aan in de wijk Willemskwartier waar we in wijkgebouw 't Hert de komende 4 dagen zullen verblijven. Niet zomaar een klein verenigingsgebouwtje, maar een behoorlijk groot onderkomen waar o.a. een wijkloket gevestigd is en tevens een brede school, een sportvereniging en een jeugdcentrum gebruik van maken. Wat is het leven trouwens soms oneerlijk verdeeld. De heren kregen met 22 man een zaal toegewezen waar een gemiddelde schoolklas naar hartelust kan apekooien.
De dames daarentegen kregen na lang soebatten met z'n negenen een technieklokaaltje toegewezen. Ach, verschil moet er wezen. Ons voordeel is wel dat het veel knusser in ons zaaltje is. Daar kan een sportzaal gewoon niet tegenop.
Nadat iedereen zich geinstalleerd had was het alweer tijd voor de lunch en wat huishoudelijke mededelingen. Daarna pakten we de fiets richting het centrum om onze startbewijzen op te halen. Ik kon direct nog even controleren of mijn regenponcho nog waterdicht was, want de regen kwam met bakken uit de hemel zetten. De sfeer in het centrum was er echter niet minder om. Een enorme mensenmassa zocht zich een weg op de Wedren naar de meldpunten voor de startbewijzen. Tussen alle druppels door stonden her en der al diverse cameraploegen opnames te maken. Rick Brandsteder deed zijn uiterste best om zijn haar netjes te houden buiten de camera om, wat niet meeviel gezien de hoeveelheid water die inmiddels naar beneden kwam.
Een klein half uurtje wachten in de rij en toen was ik aan de beurt voor het felbegeerde startbewijs. Dat moest voor 17.00 uur opgehaald worden dus waren we om 14.15 ruim op tijd, toch? Ik kreeg een polsbandje om voor de dagelijkse bodyscan (anders mag je niet starten), een envelop en een tasje met inhoud ("ja, alles zit daarin mevrouw") en toen stond de volgende alweer te wachten. Wat een chaotische, gezellige drukte. Dat was vast een deel van de 25.000 wandelaars die vandaag nog hun startbewijs moesten ophalen. Ik moest mij ook nog even melden bij de stand van Stichting Kinderdroomwens, waar ik een paar T-shirts in ontvangst mocht nemen om tijdens het lopen de komende dagen te dragen. Hierbij nogmaals, ook namens Monique Hogenboom van de Stichting Kinderdroomwens: alle sponsors heel hartelijk bedankt voor jullie bijdrage, want mijn teller stond vanochtend op 400 euro, een prachtig bedrag!Voor diegene die nog geinteresseerd is: sponsoren kan nog t/m 20 juli via
www.devierdaagsesponsorloop.nl.
Nadat de 40km groep elkaar weer gevonden had, besloten we nog even de stad in te gaan. Je keek echt je ogen uit. In ieder geval een heel gezellig centrum, maar ook enorm veel mensen uit alle delen van de wereld. Ik las later dat er zich in totaal 41.472 mensen aangemeld hadden. Ruim 3.000 zijn er dus gewoon niet komen opdagen, bijzonder lullig voor die 5.000 mensen die 2 maanden geleden uitgeloot zijn). Onder al die wandelaars zijn er 71 nationaliteiten vertegenwoordigd, waaronder een groep Deense militairen die 2 weken geleden vanuit Kopenhagen (!) hier naartoe zijn komen lopen. En nu als toetje nog even de Vierdaagse er achter aan doen. En ik vind 160 km al zo'n enorme afstand! Na wat kleine inkopen reden we weer binnen 10 minuten terug naar 't Hert. Het was inmiddels 16.40 uur. Ik ging op m'n gemakje het Vierdaagse tasje eens uitpakken en de chip aan m'n schoen vastmaken.
Alvast wat spullen klaarleggen: startbandje (zat al om mijn pols), chip (aan m'n schoenveter), consumptiebonnen, muntjes, 2x buttons (1x als Vierdaagsedeelnemer en 1x voor de Nooitgedacht rustposten onderweg), startbewijs. STARTBEWIJS?! Waar is mijn startbewijs! "Heb je die dan niet gekregen, gaven ze het niet aan je dan?" klonken de verbaasde reacties van de anderen. Nee dus. Het had in de uitgereikte Vierdaagsetas of envelop moeten zitten. Inmiddels was het 16.45. Nog 15 minuten dus om alsnog een startbewijs te halen. En we zaten op 10 minuten rijden van de startlocatie. Paniek. Gelukkig was daar Rob - de reddende engel. Die rende met mij naar zijn auto, sleurde onderweg Cor ook nog even mee (want die dacht ook geen startbewijs te hebben gehad) en scheurde dwars door Nijmegen richting de Wedren. Daar sprongen Cor en ik uit de auto en namen een sprint richting de Centrale Administratie. Onderweg riepen mensen ons toe dat ze pas om 17.30 uur sloten, maar ja, toen stonden we al hijgend bij de Vierdaagse stand. Daar konden we gelukkig alsnog ons felbegeerde startbewijs in ontvangst nemen. Wat ik nu de komende dagen met mijn leven zal bewaken uiteraard. Rob had een biertje van me tegoed na deze snelle actie - was van harte verdiend dacht ik zo!
Na dit stressvolle halfuurtje konden we lekker relaxed van een prima verzorgde avondmaaltijd genieten. Complimenten voor de keukenploeg voor het uitgebreide diner! Helaas heb ik de conversaties links van mij aan tafel niet helemaal kunnen volgen. Een aantal tafelgenoten kregen het een beetje benauwd over wat ik allemaal over ze zou schrijven. Nu was het voordeel dat ik 2 namen door elkaar haalde, maar geloof me: vanaf morgen haal ik jullie niet meer door elkaar en zullen jullie scherp in de gaten gehouden worden. Straks gaan we trouwens allemaal met de kippen op stok. "Mijn" 40km groep heeft morgen en donderdag namelijk de, wat men hier noemt, late start. Dit betekent dat we morgenochtend om 05.00 uur moeten opstaan en om 06.00 vertrekken - op de fiets - naar de Wedren. Als we nl. niet voor 07.00 gescand zijn, mogen we namelijk niet eens meer lopen en is de Vierdaagse afgelopen voor die goed en wel begonnen is. Woensdag en vrijdag hebben we fijn de vroege start, dan mogen we om 06.00 uur gaan lopen. Reken zelf maar uit hoe vroeg we dan mogen ontbijten. Ik kan niet wachten!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten