21. Dag 3: Dag van Groesbeek - Regenfeest 19/07/2012

Voordat ik gisteren in slaap viel, gingen er nog een paar mooie ontmoetingen door m'n gedachten. Ten eerste kwam ik Marjolein Beelen tegen die voor de stichting Stop Hersentumoren, samen met haar Vierdaagsekanjers, inmiddels al ruim 4.000 euro had opgehaald. Haar  schoonvader Jan is een collega van mij en had via de Vierdaagsesponsorloop.nl om sponsors gevraagd omdat zijn zoon Richard, Marjoleins man,  in januari dit jaar aan die vreselijke ziekte overleden was. Ik had een sponsorbijdrage gedaan en Jan had mijn doel ook gesponsord, om elkaar als collega's en wandelaars te ondersteunen. Marjolein vertelde hoe mooi het was om nu de Vierdaagse voor Richard te lopen, maar ook hoe moeilijk en dubbel. Alle beetjes helpen, en de gedachten aan hem en alle steun van de vele sponsors deed haar en de familie enorm goed. Ze plakte me een hartje op mijn shirt als dank dat ik mijn hart op de goede plaats had zitten. Toen moest ik echt wel even slikken. We namen afscheid en wensten elkaar veel succes. De dag erna (gisteren dus) liepen we ergens in Milsbeek toen er iemand met een bordje "Bea de Jong" naast de kant stond. Eerst dacht ik, wie zijn die mensen, is dat wel voor mij? Dus enigszins schoorvoetend meldde ik me bij de dame met het bordje. Er ging een groot gejuich op - ik keek om, stond de koningin achter me ofzo? Maar nee. Ik was 1 van de vele sponsors voor de Stichting Stop Hersentumoren, en de halve familie Beelen, inclusief Jan, stond die sponsors op te wachten voor een knuffel en applaus. De tranen springen nu weer in mijn ogen. Jan gaf me een dikke knuffel en we hebben nog even gekletst. Sommige momenten blijven je voor altijd in je geheugen gegrift staan, en dit was er 1 van.
Met deze herinneringen ging ik gisteren rond 22.00 slapen en EINDELIJK als een blok doorgegaan tot ik wakker gemaakt de volgende ochtend. Dat was even hard nodig, zo'n 6 uur doorslapen, want gisteren liep ik aardig op m'n tandvlees na de 3e slapeloze nacht op een rij.
De cateringdames hadden een drinkontbijtje voor me geregeld wat er prima in ging. Heel zorgzaam werd er naar m'n nachtrust gevraagd en ik wilde bijna om een sticker op m'n hand vragen omdat ik er zo trots op was netjes 1 bekertje "Goedemorgen drinkyoghurt" leeg te hebben gedronken. Echte schatten zijn het!  Ik voelde me nu ook beter uitgerust om ca. 39 km te lopen vandaag, ookal was het dan de dag van de beruchte Zevenheuvelenweg. Rond 06.45 bereikten we weer de startstreep en kort daarna werd de eerste MyLaps registratiemat alweer overgestoken.
Kort daarna vielen de eerste druppels, en niet zo zuinig ook. We hebben vandaag diverse wolkenluchten gezien, waarvan deze toch de meest favoriete was, het gaf immers een beetje zonneschijn:

Ook was er weer heel veel te zien aan uitdossingen van medewandelaars, al wil je onderstaande man liever niet tegenkomen:

Nee, geef me dan mijn wandelmaatje Cor maar, die me met zijn altijd goede humeur en optimisme door menig dipje heeft gesleept:

Alhoewel een peloton stoere Fransen ook niet te versmaden zijn natuurlijk - voor de foto dan:

En tja, toen kwam de Zevenheuvelenweg. Flinke heuvels op en ook weer naar beneden, ondertussen genietend van de omgeving en net doen alsof het niet regent. Eerlijk gezegd ging omhoog prettiger dan naar beneden. Omhoog kun je een bepaald ritme aanhouden, naar beneden kreeg ik de indruk dat je 'in de remmen' moest wat ik zelf veel zwaarder vond. Maar ook deze obstakels hebben we allemaal overwonnen.

Gewoon even een feestje bouwen zoals deze enigzins aangeschoten mannen is ook heel normaal tijdens de Vierdaagse:

Na de eerste rust rond 11.00 was het gedaan met de korte buien tussendoor. Ondanks de enorme plensbuien die steeds langer boven de wandelaars bleef hangen, was de sfeer gewoon opnieuw geweldig. Mensen stonden met paraplus en onder dekzeilen, luifels en parasols de wandelaars nog steeds enorm enthousiast aan te moedigen. "Free hugs" waren erg populair en ja ook ik heb me even lekker laten knuffelen door zo'n "lekkere bink". Helaas ging het te snel voor een leuke foto, maar ja, jullie hoeven ook niet alles te zien natuurlijk.

Eenmaal terug in Berg&Dal brak de hemel helemaal open. Helaas niet met zonlicht maar met een wolkbreuk die het laagste deel, Dal dus, behoorlijk blank zette, wat voor hilarische taferelen zorgde; het was namelijk kiezen: erover of erdoor :

Ik heb Cor een hand gegeven en we hebben op het smalste stuk een grote sprong gemaakt. Eigenlijk had ik er net zo goed doorheen kunnen lopen, want mijn schoenen waren op het gedeelte Berg al door die wolkbreuk compleet onder water gezet. Ik liep dus al een kilometer letterlijk in m'n schoenen te soppen en er moesten er nog 4 afgelegd worden tot de finish. Als jullie vanavond het Vierdaagsenieuws zien heb je een beetje indruk van deze regenachtige maar weer oergezellige dag. Ik liep 10x beter dan gisteren, zo zie je wat 1 nachtje goed slapen met je doet. En een goed ontbijt natuurlijk.We finishten rond 16.15 uur, dus ruim op tijd weer gelukkig.  Tot slot was er nog een komisch moment toen we net onze fietsen weer opgehaald hadden voor de rit naar huis. We ontdekten dat de ambulances in Nijmegen niet alleen voor EHBO inzetbaar zijn, maar ook voor andere 'pechgevallen'

Het was weer een geslaagde dag. Morgen de finale - ik kijk er echt naar uit, ookal moet er eerst even 42 km gewandeld worden met een start om ca. 05.45 uur. Op naar Via Gladiola dus!